به طور متوسط در جهان حدود ۳۰۰ میلیون نفر مبتلا به دیابت نوع دو هستند. کنترل نامناسب و ضعیف قندخون در افراد دیابتی ممکن است منجر به ایجاد عوارضی از جمله زخم پای دیابتی یا حتی امپوتاسیون(قطع عضو) شود. بروز بالای قطع عضو هنوز هم بعنوان یک مشکل اجتماعی اقتصادی جدی در نظر گرفته می شود. این روزها افزایش بروز دیابت موجب افزایش بروز زخم پای دیابتی شده است. زخم های پا یکی از مهمترین عوارض مزمن دیابت هستند و مشکل بزرگی در نظر گرفته می شوند که میتوانند روی کیفیت زندگی فرد اثر گذار باشند. بیش از ۵۰ درصد مواد قطع پا در امریکا در افراد دیابتی اتفاق می افتد که ۲۵ درصد انها زیر زانو و ۲۰ درصد انها موارد بالای زانو هستند. زخم پا همچنین یک علت مهم مرگ و میر و ناتوانی در افراد دیابتی است که منجر به بستری شدن انها در سراسر دنیا می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اوزون درمانی روی زخم پای دیابتی بعنوان درمان تکمیل کننده است. اوزون درمانی به پروسه استفاده از گاز اُزُن در بدن برای درمان بیماری یا زخم گفته می شود. اوزون یک گاز بی رنگ ساخته شده از ۳ اتم اکسیژن است که میتواند باعث تحریک سیستم ایمنی ، ضدعفونی کردن و درمان بیماریها شود.
مکانیسم عملکرد اوزون درمانی
اوزون درمانی از طریق متوقف کردن پروسه های بیماری زا عمل می کند و میتواند باعث توقف رشد باکتری ها شود. بیش از ۱۵۰ سال هست که ازاوزون برای ضدعفونی کردن استفاده می گردد.
اوزون درمانی در درمان عفونت های ایجاد شده بوسیله جرم های زیر موثر است :
باکتری ها
قارچ
مخمر
انگل
اوزون درمانی همچنین به بدن در پاکسازی سلول های عفونی شده کمک میکند و زمانی که بدن از این سلول ها رهایی پیدا کرد سلول های سالم و جدید را جایگزین میکند.
روش های اوزون درمانی
روش های متفاوتی برای دریافت اُزُن درمانی وجود دارد و پزشک شما بر اساس نوع بیماری بهترین روش راانتخاب میکند
۳ روش اصلی شامل موارد زیر است:
۱٫ مستقیم داخل بافتی : اگر شما از این روش برای زخم یا بیماری اندام استفاده میکنید گاز اُزُن مستقیم روی بافت اسیب دیده استفاده می شود.
۲٫داخل وریدیی :
برای درمان بیماری های داخلی مثل ایدز استفاده می شود. معمولا در این روش گاز اُزُن با خون گرفته شده از فرد حل می شود و سپس خون با گاز حل شده از راه وریدی به بدن باز می گردد ولی این روش بعلت مشکلاتی از جمله لخته خون توصیه نمیشود.
۳٫ داخل عضلانی
کاربردها :
اُزُن درمانی برای بیماری های مختلفی استفاده می شود:
اختلالات تنفسی
افراد با هرگونه اختلال تنفسی ممکن است کاندید خوبی برای اُزُن درمانی باشند.
با فراهم کردن اکسیژن بیشتر در خون از طریق اُزُن درمانی میتوان فشار و استرس را از روی ریه ها برداشت.
ریه ها مسئول تامین اکسیژن برای خون و بافت ها هستند.
نقص ایمنی
اُزُن درمانی ممکن است فوایدی نیز برای اختلالات و نقص ایمنی داشته باشد زیرا موجب تحریک سیستم ایمنی می گردد.
دیابت 
اُزُن درمانی شواهدی را در کاهش عوارض دیابت نشان داده است. عوارض دیابت معمولا بوسیله استرس اکسیداتیو ایجاد می شوند. اگر اُزُن درمانی بتواند اکسیژن تازه و جدید به خون و بافت ها برساند ، افراد دیابتی پیش اگهی خوبی خواهند داشت. افراد دیابتی همچنین ترمیم زخم مختل و ضعیفی دارند. اُزُن درمانی میتواند در ترمیم پوست و بافت نیز موثر باشد. اخیرا نشان داده شده است که اوزون تراپی ممکن است در درمان زخم پای دیابتی موثر باشد. از انجایی که بیماری دیابت شرایطی است که با استرس اکسیداتیو همراه است و استرس اکسیداتیو نقش مهمی در پیشرفت عوارض دیابت دارد، درمان اُزُن ممکن است به سیستم انتی اکسیدان کمک کرده و جلوی پیشرفت عوارض را بگیرد. اُزُن درمانی میتواند سیستم انتی اکسیدان را فعال کند و در نتیجه ی اکسیده شدن، این عومل اسیب رسان خنثی و غیرفعال می شوند. همچنین اوزون درمانی باعث بهبود خونرسانی و تحریک و حرکت سلول های ایمنی به محل زخم میگردد و ترمیم بافت را تسهیل میکند. علاوه براین همانطور که اشاره شد، اُزُن رشد باکتری ها را متوقف کرده و با توقف چرخه عفونت کمک بیشتری به ترمیم زخم دیابتی میکند. اوزون درمانی همچنین روی سطح قند و مارکرهای اسیب عروقی (سلول های اندوتلیال ) اثر میگذارد. بطور خلاصه اوزون درمانی میتواند موجب کم شدن استرس اکسیداتیو، تاخیر در بروز عوارض جدی دیابت و بهبود کیفت زندگی بیماران با پای دیابتی گردد و مطالعات زیادی نشان داده داست که اوزون درمانی میتواند درمان جایگزین مناسبی برای درمان دیابت و عوارض ان باشد.
